Апошні месяц лета радуе беларусаў трыма народнымі святамі: менавіта ў жніўні святкуюць мядовы, яблычны і арэхавы Спас. Цяпер гэтыя даты непарыўна звязаны з хрысціянствам, бо Спас - свята, прысвечанае Збавіцелю, Ісусу Хрысту. Але іх гісторыя пачалася значна раней. Па старажытным земляробчым календары Спас быў прымеркаваны да часу, калі пачыналі спець збожжавыя культуры, гародніна, садавіна і іншыя дары зямлі. Таму і носіць Спас такія назвы - мядовы, яблычны і арэхавы. 14 жніўня - Першы або Мядовы Спас, Макавей, 19 жніўня - Другі Спас, які называюць яшчэ Вялікім, Сярэднім, Яблычным, і 29 жніўня - Малы, Хлебны, Ільняны, Арэхавы Спас. У народзе казалі: «Першы Спас - на вадзе стаяць, другі - яблыкі есці, трэці - палотны прадаваць». Канец лета для нашых продкаў заўсёды быў напружаным і самым працаёмкім. Трэба было сабраць ураджай з палёў і садоў, дажаць жыта і заняцца яравымі. Шчодра надзялялі чалавека сваімі дарамі лясы і пушчы, паспявала шмат ягад, арэхаў і грыбоў. Трэба было спяшацца сабраць шматлікія дары прыроды маці-зямлі, захаваць іх, назапасіць на ўвесь будучы год, які б дазволіў чалавеку ўпэўнена пачаць новы віток жыцця. «Спасаўка - ласаўка», - адзначалі сяляне, але адначасова і павучалі: «Спас - усім рабочы час».

Апошні месяц лета радуе беларусаў трыма народнымі святамі: менавіта ў жніўні святкуюць мядовы, яблычны і арэхавы Спас. Цяпер гэтыя даты непарыўна звязаны з хрысціянствам, бо Спас - свята, прысвечанае Збавіцелю, Ісусу Хрысту. Але іх гісторыя пачалася значна раней. Па старажытным земляробчым календары Спас быў прымеркаваны да часу, калі пачыналі спець збожжавыя культуры, гародніна, садавіна і іншыя дары зямлі. Таму і носіць Спас такія назвы - мядовы, яблычны і арэхавы. 14 жніўня - Першы або Мядовы Спас, Макавей, 19 жніўня - Другі Спас, які называюць яшчэ Вялікім, Сярэднім, Яблычным, і 29 жніўня - Малы, Хлебны, Ільняны, Арэхавы Спас. У народзе казалі: «Першы Спас - на вадзе стаяць, другі - яблыкі есці, трэці - палотны прадаваць». Канец лета для нашых продкаў заўсёды быў напружаным і самым працаёмкім. Трэба было сабраць ураджай з палёў і садоў, дажаць жыта і заняцца яравымі. Шчодра надзялялі чалавека сваімі дарамі лясы і пушчы, паспявала шмат ягад, арэхаў і грыбоў. Трэба было спяшацца сабраць шматлікія дары прыроды маці-зямлі, захаваць іх, назапасіць на ўвесь будучы год, які б дазволіў чалавеку ўпэўнена пачаць новы віток жыцця. «Спасаўка - ласаўка», - адзначалі сяляне, але адначасова і павучалі: «Спас - усім рабочы час».

Апошні месяц лета радуе беларусаў трыма народнымі святамі: менавіта ў жніўні святкуюць мядовы, яблычны і арэхавы Спас. Цяпер гэтыя даты непарыўна звязаны з хрысціянствам, бо Спас - свята, прысвечанае Збавіцелю, Ісусу Хрысту. Але іх гісторыя пачалася значна раней. Па старажытным земляробчым календары Спас быў прымеркаваны да часу, калі пачыналі спець збожжавыя культуры, гародніна, садавіна і іншыя дары зямлі. Таму і носіць Спас такія назвы - мядовы, яблычны і арэхавы. 14 жніўня - Першы або Мядовы Спас, Макавей, 19 жніўня - Другі Спас, які называюць яшчэ Вялікім, Сярэднім, Яблычным, і 29 жніўня - Малы, Хлебны, Ільняны, Арэхавы Спас. У народзе казалі: «Першы Спас - на вадзе стаяць, другі - яблыкі есці, трэці - палотны прадаваць». Канец лета для нашых продкаў заўсёды быў напружаным і самым працаёмкім. Трэба было сабраць ураджай з палёў і садоў, дажаць жыта і заняцца яравымі. Шчодра надзялялі чалавека сваімі дарамі лясы і пушчы, паспявала шмат ягад, арэхаў і грыбоў. Трэба было спяшацца сабраць шматлікія дары прыроды маці-зямлі, захаваць іх, назапасіць на ўвесь будучы год, які б дазволіў чалавеку ўпэўнена пачаць новы віток жыцця. «Спасаўка - ласаўка», - адзначалі сяляне, але адначасова і павучалі: «Спас - усім рабочы час».